drizzling night sky--
a million translucent stars
fall on the dark tar road
and thaw into silvery liquid
that trickles to the muddy sidewalk.
#karkuzhali
18.09.2020
Poetry in translation series
What is bliss and where does one find it? Does it follow one or does one go behind it? It is not sold or bought in shops and cannot be mined and minted, but seems to be highly inflammable as the legends have always hinted.
It is evident from this poem that the map to the treasure trove will unravel itself when one falls in love. Here is a romantic poem in Tamil by Karkuzhali Sreedhar:
இப்படியும் அப்படியுமென
ஊசலாடும் கடிகார மனம்
நிலைக்கு வந்ததும்
காலப் பரிமாணம்
பிரபஞ்சப் பெருவெளியில்
சலனமின்றிக் கரைகிறது.
நீட்சியும் குறுகலுமில்லாத
காற்றளாவும் தருணம் ஒன்றில்
நீயும் நானுமென்ற மெய்
ஓருயிராகி ஒத்திசைந்து
நேசக்கடலில் நீந்துகிறது.
மரமொன்றின்
சிலிர்க்கும் இலைகளாகத்
துவங்கும் ஆசையின் துடிப்பு
ஆழிப் பேரலையின்
வீச்சாகச் சுழன்றடித்து
வேகம் கூட்டுகிறது.
நிற்காமல் சுழலும்
கிரகங்களுக்கு ஊடாக
நாம் கைகோர்த்து ஆடும்
தட்டா மாலையைக்
கண்சிமிட்டிப் பார்க்கும்
வால் நட்சத்திரமொன்று.
விண்ணெங்கும் சிதறி
வெளிச்சத் துகளாக மின்னும்
பரவசப் பொழுதுகளை
வெண் பஞ்சு மேகத்தில்
வைரமாகப் பொதியலாம்.
பின் அலைகளைக் கிழித்துக்
கடற்படுகையுள் அதைப்
புதைத்து வைத்து
நம் இதயங்களின் துடிப்பைப்
புவியெங்கும் கடத்தலாம்.
விண்ணில் பறந்தும்
மண்ணைக் குடைந்தும்
நேச விதைகளைத்
தூவினோம் என்று
இனி வரும் யுகமொன்றின்
தேர்ந்தெடுத்த கணத்தில்
அந்த அற்புதப் புதையல்
நம் காதலைப்
பறைசாற்றட்டும்.
When the mind
swinging this way and that
like a clock's pendulum
comes to a stop,
the dimension of time
dissolves unperturbed
in the universal space.
At a moment
when the wind speaks
neither elongated
nor shortened,
the bodies
called you and I
become one life
and swim in unison
in the sea of love.
The throb of desire
that begins like
the quivering leaves
of a tree
swirls around
like a tsunami
and accelerates.
A comet
that looks at
our whirling about
hands intertwined
amidst the planets
that revolve non-stop
may scatter all over space
and imbed the shining particles
of blissful instants
as diamonds
in white cotton clouds;
It may tear through
the waves later,
bury in the seabed
and carry our heartbeat
all through the earth.
At a chosen moment
in an ensuing epoch,
let that magnificent treasure
proclaim our love that
we sowed the seeds of affection
by flying in space
and tunnelling the earth.
~Sri 1445 :: 23082020 :: Noida
(Translation by Sri N Srivatsa)
About the 'Poetry in translation' project
Srivatsa,
poet and friend is passionate about reading, writing, and translating
poems by other poets. Once he picks up a poem, Srivatsa reaches out to
the poet for approval, then shares the translated version to make sure
nothing is lost in translation, and gets the approval of the poet to
publish the original and translated versions on his Facebook wall. While
translating, what I like best is that he ensures that the meaning,
meter, rhyme,and rhythm remain intact.
More often than not, I
write poems in Tamil and publish them on Facebook. Srivatsa has picked
up some of my poems that he liked most and have translated them. So far, he has translated 28 of my poems. I intend to collect them all and share them with you.
In my blog, I'm sharing both the Tamil original by me, and the English translation by Srivatsa together. Read on and share your feedback with me.
My halfway poem
sharp pen tip scratches paper and oozes words--
bustling thoughts
like vehicles in a freewheeling thoroughfare
collide headlong.
word interchanges come to a screeching halt
and the sword of Damocles hangs midair.
deep thoughts sliced with a cleave:
THUD!
roll down the mound one after another:
SPLASH!
pound river surface and dive under:
PLOP! SWOOSH!
words scatter,
unthreaded beads rush on smooth tiles
CLUNK! TINKLE! SWISH!
seek safe dark cold places,
hide beneath heavy unrelenting furniture and,
escape the reach of the sword of Damocles.
#karkuzhali
16.09.2020
Poetry in translation #26
An overdose of solitude imposed by the lockdown puts the human mind through different perspectives. Solitude makes the mind more observant than ever before. Restrictions on movement will only apply to the body while imagination has a free run. I would very much love to cuddle the puppy dog from this poem in Tamil penned by Karkuzhali:
ஒற்றை அறைகொண்ட இந்த வீட்டின்
ஒற்றைக் கண்ணாடியில்
எத்தனை முறை பார்த்தாலும் தெரிவது
இந்த ஒற்றை முகம் மட்டுமே.
வீடு அண்டிக் கிடப்பதில்
ஒற்றைத் தலைவலியும் கூடவே
தீராத சலிப்பும்.
ஒற்றைக் கண்ணடித்துத்
துடிக்கும் குழல்விளக்கு
மேகம் மறைத்த நிலவாய்க் கசிகிறது.
ஒற்றைக் காலில் தட்டாமாலை சுற்றியபடி
வெப்பக் காற்றை
அள்ளித் தெளிக்கிறது மின்விசிறி.
எஞ்சியிருக்கும் ஒற்றைத் தாளில்
ஒரே கோட்டில் வரைந்த
நாய்க் குட்டியொன்று
கீழிறங்கி வந்து காலைச் சுற்றுகிறது.
கண்ணாடியில் பிரதிபலிக்கும்
இந்த முகத்தின்மீது
வண்ணப் பந்தொன்றை வரைந்ததும்
தரையில் உருண்டோடுகிறேன்;
முத்த வரும்
அந்த ஒற்றை நாய்க்குட்டியின்
முகத்தைப் பார்த்தபடி.
#கார்குழலி 31.08.2020
Whatever number of times
looked into the single mirror
in this house with a single room,
only this single face is seen.
There is migraine because
the house is stuffy
alongwith endless frustration.
The tube light blinks
and winks one eye
and seeps like the Moon
covered by clouds.
Spinning about
on one leg,
the electric fan
sprays warm air.
A puppy dog
drawn in a single line
on the single sheet leftover
gets down and goes
around the feet.
When a coloured ball
is drawn
on this face
reflected in the mirror,
I roll off on the floor
looking at the face
of that single puppy dog
coming to plant a kiss.
~Sri 1001 :: 01092020 :: Noida
(Translation by Sri N Srivatsa)
Poetry in translation series
My identity is not merely for me to be identified by you. It often helps me to remember who I am too. I am the sum of my beliefs and that, sometimes, makes me distraught as beliefs change in value and get reduced to naught. Thus, I can never be truly caught, says Poet Karkuzhali Sreedhar in this Tamil poem:
நான் அவளாகவும் இருக்கிறேன்
இவளாகவும் இருக்கிறேன்
சில நேரம் யாரென
நானே அறியாதவளாகவும் இருக்கிறேன்.
புகைபோலக் காற்றில் தவழ்ந்து
கண்களுக்குப் புலப்பட்டும்
உன் கைகளில் சிக்காமல் நழுவுகிறேன்.
ஒரு நொடி
நாசியில் நறுமணமாய்க் கமழ்கிறேன்.
ஆழ்ந்து சுவாசித்து
நான் யாரென
நீ வரையறுக்க முற்படும்
அடுத்த நொடியில்
கமறும் நெடியாகிறேன்.
உலகை வலம்வரும்
காற்றின் மகளாக உருவெடுக்கிறேன்.
ஒரு சட்டகத்தினுள்
சிறைப்பிடிக்க முயன்றாலோ
நொடிப் பொழுதில் மறைகிறேன்.
I am that woman
and also this woman.
Sometimes, I am
unaware of who I am.
Floating in the air
like smoke,
though visible,
I slip away
without getting caught
in your hands.
For a second,
I am the fragrance
wafting up the nose.
Inhaling deep
the next moment
after you try
to determine
who am I,
I turn into
an odour
that chokes.
I transform into
the daughter of wind
which circles the earth.
I disappear in an instant
when attempted
to be captured
into a framework.
~Sri 1342 :: 13092020 :: Noida
(Translation by Sri N Srivatsa)
Subscribe to:
Posts (Atom)